Niefantastyka

"Niefantastyka"

W tym nie ma nic poetycznego
więc dobrze pomyśl zanim zaczniesz
O magii w słowach i umowach
zafałszowanej drobnym maczkiem
O skarbach
O nich twych marzeniach
bankowej hydrze vel procencie
i o podatku od myślenia
że może w końcu jakoś będzie
Opowieść ta jest pełna zaklęć
twą krwią pisanych przez prawników
Wielkich herosów, co upadli
i teraz ciężko mają w życiu
Potworów strasznych, co wyrosły
z wzorów do nienaśladowania
w które mentorów naszych, ojców,
dotknęła wstrętna tak przemiana
Walczymy ciągle z sobą sami
w tym świecie antymagii pełnym
i żal wypływa nam ustami
i serca krwawią nam bez przerwy
I czas wyżera dziury w zbrojach
jak rdza szarpiąca priorytety
i nie umiemy go pokonać
choć nie zabija nas
niestety

Opowieść można ciągnąć długo
morały z niej nie będą piękne
mądrości w nich jest mnóstwo, ale
zapominamy je codziennie
Zapominamy gesty, słowa
dane w ferworze różnych przeżyć
więc coraz trudniej nas szanować
i coraz trudniej nam uwierzyć
W nas samych wiara krucha, mała
ledwie na pokaz nam wystarczy
ledwie na frędzle przy sztandarach
na kilka wgnieceń w naszej tarczy
Walczymy - turniej trwa bez przerwy
jak miecze - myśli tnąc codzienność
jak mięśnie - męczą się nam nerwy
jak klątwa - gnębi nas bezsenność
Przeklęci znów stajemy z brzaskiem
by walczyć, choć nikt nie wie po co
z ogromną szansą na porażkę
Zatem zbroimy się przemocą
a ona pali nas od wewnątrz
tnąc na honorze nowe blizny
stare zaś jeszcze się pogłębią
aż w gniewie braknie w nas mężczyzny
W ruch pójdą nieprzystojne czyny
jak ciosy znaki wykrzyknienia
oraz zbyt późne konstatacje
że zdołaliśmy pozamieniać azyle własne w pola bitew
marzenia w sztuki czarnoksięskie
domowe wróżki w czarownice
wspomnienia o tym, co zwycięskie w oręż przeciwko druhom starym
co z nami tworzą tę opowieść
której nikomu nie ujawnię
bo niby jak miałbym jej dowieść?

23. III. 2014r.